Διασχίζοντας την ανατολική ακτή της Κέρκυρας και σε απόσταση 42 χιλιομέτρων από την πόλη βρίσκεται ένας μαγευτικός υγρότοπος, που κάποτε χρησιμοποιούταν για την παρασκευή αλατιού. Πρόκειται για την περιοχή των Αλυκών Λευκίμμης, η οποία μαζί με τις μικρές λιμνοθάλασσες που σχηματίζονται πλησίον της παράκτιας περιοχής είναι ενταγμένη στο δίκτυο προστασίας Natura 2000.

Οι Αλυκές Λευκίμμης, πέρα από τη μεγάλη οικολογική σημασία, αποτελούν ιστορικό, λαογραφικό και βιομηχανικό μνημείο. Εκεί γινόταν και η μεγαλύτερη συλλογή άλατος στο νησί, στις Αλυκές της Λευκίμμης, από που και ονομάστηκαν.

Η χρήση της για την παρασκευή αλατιού χρονολογείται στον 13ο με 14ο αιώνα, ενώ τον 16ο αιώνα κτίστηκαν οι αλαταποθήκες. Το 1890, οι Αλυκές Λευκίμμης υπάγονται στο Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή στο ελληνικό μονοπώλιο και μέχρι το 1944 εκμισθώνονται. Την περίοδο αυτή, η παραγωγή αλατιού οργανώνεται και συστηματοποιείται, με αποτέλεσμα να υπάρξει ραγδαία αύξηση της παραγωγής.

Από το 1944 μέχρι και το κλείσιμό τους (1988), οι Αλυκές λειτουργούν με την επιστασία του Δημοσίου. Το 1993, ο χώρος των Αλυκών παραδόθηκε στον πρώην Δήμο Λευκιμμαίων, ενώ την περίοδο 2000-2006 αναπαλαιώθηκαν οι δύο βενετσιάνικες αλαταποθήκες.

Σήμερα μπορεί κάποιος να δει τις τάφρους και τους διαδρόμους που είχαν δημιουργηθεί, αλλά και τις αλαταποθήκες μαζί με κάποια βαγόνια που υπήρχαν για τη μεταφορά του αλατιού.

Στον χώρο αυτό στεγάζεται και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης  του πρώην Δήμου Λευκιμμαίων.

Για τους λάτρεις της φύσης και του περιπάτου οι Αλυκές Λευκίμμης αποτελούν μια πρόκληση. Καλύπτουν μια έκταση περίπου 2000 στρεμμάτων ενώ η περίμετρος τους είναι 6 χιλιόμετρα.

Στα νότια συνορεύουν με ένα υπέροχο δάσος από αιωνόβιους ελαιώνες και μερικά υγρολίβαδα.

Ως οικοσύστημα παρουσιάζει ιδιομορφίες λόγω των αβαθών νερών και της υψηλής περιεκτικότητας σε αλάτι. Ωστόσο έχει σπουδαία βιοποικιλότητα, ενώ αποτελεί σημαντική περιοχή ανεφοδιασμού για δεκάδες μεταναστευτικά είδη της ορνιθοπανίδας.

Ακριβώς απέναντι βρίσκεται η Ήπειρος και καταφθάνουν τα νερά από τις εκβολές του σπουδαίου ποταμού Καλαμά, ο οποίος επίσης προστατεύεται από το δίκτυο Natura 2000.

Το τοπίο συνθέτουν μεταξύ άλλων οι καλαμιώνες, τα αλμυρίκια και οι ορχιδέες, ενώ μπορείτε να συναντήσετε και διάφορα είδη θηλαστικών, ερπετών και αμφιβίων.

Μην αμελήσετε να επισκεφθείτε τις Αλυκές την περίοδο της άνοιξης και το θέαμα θα σας ανταμείψει. Τα τελευταία χρόνια τέτοια εποχή και για περίπου τέσσερις μήνες κάνουν την εμφάνισή τους τα φοινικόπτερα, ή αλλιώς φλαμίνγκο, βάφοντας το τοπίο σε αποχρώσεις λευκού και ροζ.

Τα φλαμίνγκο ανήκουν στην ευρωπαϊκή φυλή των φοινικόπτερων, η οποία αναπαράγεται σε μεγάλες αποικίες, σε ρηχούς παράκτιους υγροτόπους, αλμυρές λίμνες, αλυκές κ.α.

Η φωνή τους είναι δυνατά κακαρίσματα που θυμίζουν χήνα, νότες σαν σαλπίσματα και βαθύτερα γρυλίσματα.

Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να τα παρατηρήσουν, να τα θαυμάσουν και να τα φωτογραφίσουν. Πρέπει να επισημάνουμε, όμως, ότι όταν τα πλησιάζουμε χρειάζεται να διατηρούμε απόλυτη ησυχία για να μη διαταραχθεί η ηρεμία τους, καθώς είναι ευαίσθητα στην ανθρώπινη όχληση.

Όλα αυτά συνθέτουν μία υπέροχη και μεγάλης αξίας προστατευόμενη περιοχή, η οποία έχει ανάγκη την προστασία και τη προσοχή μας.

Οι Αλυκές Λευκίμμης προσελκύουν σχολεία, τουρίστες αλλά και ερευνητές και η αξιοποίησή της είναι καθήκον όλων μας. Κάθε ντόπιος και ξένος αξίζει να αφιερώσει μια μέρα για περπάτημα σε ένα τοπίο που βρίσκεται ανάμεσα στα κύματα της ήρεμης αυτής θάλασσας, τις αιωνόβιες ελιές και την παραμυθένια λιμνοθάλασσα!

Συνεργάτες
Φωτογραφικό Υλικό: Ευτυχία Τζαφέστα
Συγγραφή Κειμένου: Ευτυχία Τζαφέστα
Share this Post

Newsletter

Λάβετε πρώτοι τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις του mykerkyra.

Subscribe