Η θαλάσσια χελώνα caretta caretta ανήκει στην οικογένεια των χελωνοειδών και είναι ένα από τα επτά είδη θαλάσσιων χελωνών που υπάρχουν στον πλανήτη.
Aπαντάται στον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό, καθώς επίσης και τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Το χρώμα του δέρματος της κυμαίνεται από κίτρινο έως καστανό και το κέλυφος της είναι συνήθως κοκκινωπό-καφέ. Έχει μήκος σώματος 90 εκατοστά όταν αναπτυχθεί πλήρως, αν και έχουν ανακαλυφθεί μεγαλύτερα δείγματα που φτάνουν έως 280 εκατοστά. Η ενήλικη χελώνα ζυγίζει περίπου 135 κιλά, με τα μεγαλύτερα δείγματα να ζυγίζουν περισσότερο από 450 κιλά.
Η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta είναι ένα ζώο παμφάγο.
Τρέφεται κυρίως με ασπόνδυλα του πυθμένα, όπως γαστερόποδα, δίθυρα μαλάκια και δεκάποδα, σφουγγάρια, κοράλλια, θαλάσσιες ανεμώνες, κεφαλόποδα, καρκινοειδή, βραχιόποδα, ισόποδα, έντομα, βρυόζωα, αχινούς, ολοθούρια (θαλάσσια αγγούρια), αστερίες, φύκια και αγγειόφυτα.
Ζει σε νερά με θερμοκρασίες επιφάνειας που κυμαίνονται από 13,3 έως 28,0°C κατά τη διάρκεια της περιόδου μη ωοτοκίας. Οι θερμοκρασίες 27-28°C είναι οι πλέον κατάλληλες για τις ενήλικες θηλυκές.
Φθάνει στη σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία 17-33 ετών και έχει διάρκεια ζωής 47-67 χρόνια.
Η περίοδος ωοτοκίας κάθε χρόνο ξεκινά το Μάιο και τελειώνει τον Οκτώβριο με την έξοδο των μικρών προς τη θάλασσα. Η κάθε χελώνα θα επιστρέψει στην περιοχή που έχει επιλέξει για να γεννήσει τα αυγά της κάθε δύο με τρία χρόνια και σε κάθε περίοδο ωοτοκίας η θαλάσσια χελώνα θα γεννήσει δύο ως τρεις φορές. Η χελώνα σκάβει τη φωλιά με τα πίσω της πτερύγια της σε αμμώδεις παραλίες, σε βάθος περίπου 60 εκατοστών. Σε κάθε φωλιά φιλοξενούνται μέχρι και 120 αυγά, τα οποία εκκολάπτονται για 55 περίπου ημέρες.
Οι χελώνες Caretta caretta θεωρούνται είδος υπό εξαφάνιση και προστατεύονται από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης.
Οι κυριότερες απειλές που αντιμετωπίζει το είδος στην Ελλάδα είναι η οικολογική υποβάθμιση των οικοσυστημάτων που το φιλοξενούν όπως: η οικιστική και τουριστική ανάπτυξη των παραλιών ωοτοκίας, ο τεχνητός φωτισμός που αποπροσανατολίζει τα μικρά, η διάβρωση των παραλιών και η κλιματική αλλαγή που απειλεί τα παραθαλάσσια οικοσυστήματά και τις παραλίες ωοτοκίας. Η παγίδευση σε αλιευτικά εργαλεία, οι τραυματισμοί από ταχύπλοα, αλλά και η ηθελημένη θανάτωση από ορισμένους ψαράδες αποτελούν κάποιους επιπλέον ανθρωπογενείς κινδύνους.
Ιδιαίτερα σημαντική απειλή είναι και τα σκουπίδια στη θάλασσα. Ειδικότερα, οι πλαστικές σακούλες που υποβαθμίζουν το θαλάσσιο οικοσύστημα, μοιάζουν με τσούχτρες και μπορούν να ξεγελάσουν τις χελώνες, οι οποίες τις τρώνε και ως συνέπεια προκαλείται ο θάνατος τους.
Στο νησί της Κέρκυρας, οι χελώνες Caretta caretta απαντώνται συχνά στις δυτικές αμμώδεις παραλίες (όπως του Αρκουδίλα Λευκίμμης, Βιταλάδων, Περιβολίου, Μαραθιά, Αγίου Γεωργίου Αργυράδων, Ίσσου, Χαλικούνα Αγίου Ματθαίου, Σιδαρίου, κ.α.) Το 2015 εντοπίστηκαν ορισμένα σημεία ωοτοκίας και στις ανατολικές παραλίες του νησιού (όπως στις Μπενίτσες).
Επισκεφθείτε το
ΨΗΦΙΑΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
eMUSEUM OF NATURAL HISTORY OF CORFU
eMUSEO DI STORIA NATURALE DI CORFU
Συνεργάτες
Διαφήμιση
Σχόλια