Ερείκουσα

Η Ερείκουσα αποτελεί το βορειότερο σημείο των Επτανήσων και το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος των Διαποντίων Νήσων, σε απόσταση περίπου 6 μίλια βόρεια από το ακρωτήριο Δράστη της Βόρειας Κέρκυρας. Οι πρώτες αναφορές στην Ερείκουσα με το όνομα Ερικούσα και Ericusa, χρονολογούνται τον 1ο αιώνα μ.Χ. από τον Πλίνιο και τον 2ο αιώνα μ.Χ από τον Πτολεμαίο. Η τοπική παράδοση λέει ότι το νησί είχε κάποτε ερημώσει και έπειτα ήρθαν από τους Οθωνούς Παξινές οικογένειες που ήταν εκεί και έτσι κατοικήθηκε. Τα εύφορα λιβάδια της σε κάνουν να πιστεύεις ότι ένα κομμάτι της Ηπείρου ή της Κέρκυρας ξεκόλλησε, ταξίδεψε στο πέλαγος και σκάλωσε εκεί … στην άκρη της Ελλάδας.

Φτάνοντας στο νησί ο επισκέπτης αποβιβάζεται στο Πόρτο, τον οικισμό που φιλοξενεί το λιμάνι του νησιού το οποίο συνδέεται με το λιμάνι της Κέρκυρας, το λιμανάκι του Αγίου Στέφανου Αυλιωτών και τους καλοκαιρινούς μήνες με βάρκες που εκτελούν εκδρομές από το Σιδάρι. Στο νησί υπάρχει άψογα φτιαγμένο ελικοδρόμιο, αγροτικό ιατρείο, ξενοδοχείο και ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Ένα από τα ωραιότερα σημεία του νησιού είναι το άγριο τοπίο στο Πέρα Κάτεργο όπου ένας πέτρινος σταυρός, «μαρτυρά» ένα ναυτικό δυστύχημα που συνέβη πριν από 100 περίπου χρόνια στην περιοχή. Το Πέρα Κάτεργο, είναι το μοναδικό σημείο του νησιού που καλύπτεται από πέτρα. Παλιότερα, ο λόφος αποτελούσε ένα είδος λατομείου, απ’ όπου οι εργάτες αποσπούσαν τα βράχια με δυναμίτες και στη συνέχεια τους έδιναν σχήμα.

Σημαντικό αξιοθέατο του νησιού αποτελεί και το παραδοσιακό ελαιοτριβείο του ανάμεσα στους παραδοσιακούς οικισμούς, το οποίο βρίσκεται ακόμα και σήμερα σε πλήρη λειτουργία.

Η Ερείκουσα είναι ένα καταπράσινο νησάκι, γεμάτο μυρτιές, δεντρολίβανα και κυπαρίσσια που φτάνουν ως την ακροθαλασσιά.

Ο μικρός οικισμός της σας επιτρέπει να ανακαλύψετε την ιστορία του νησιού και να γνωρίσετε τους φιλικούς ντόπιους που θα σας καλωσορίσουν και θα σας βοηθήσουν στην περιπετειώδη περιήγησή σας. Τα μονοπάτια του νησιού περικλείονται από ελιές και κυπαρίσσια, επιτρέποντας να εξερευνήσετε τη φύση του παρέα με τη γλυκιά μυρωδιά των ρεικιών.

Συχνά αποκαλείται και «Μερλέρα», ονομασία που διασώζεται από χαρτογράφους του 16ου αιώνα μ.Χ. Τον Οκτώβρη ο θάμνος ανθίζει και ένα μωβ «χαλί» σκεπάζει το νησί.

Το Πόρτο, που είναι το μοναδικό λιμάνι του νησιού, προσφέρει μια οργανωμένη ατελείωτη παραλία με ρηχά πεντακάθαρα νερά, που αποτελεί πόλο έλξης για τουρίστες αλλά και Κερκυραίους. Είναι το σημερινό απάνεμο λιμάνι της Ερείκουσας με μια άρτια οργανωμένη κοινοτική πλαζ, ντους για τους λουόμενους και τους επισκέπτες, όμορφες ξύλινες πινακίδες που σε οδηγούν σ΄ όλα τα σημεία του νησιού μέσα από θαυμάσιες πεζοπορικές διαδρομές που καλύπτονται άνετα από όλους.

Από το Σαντάρδο, το ψηλότερο σημείο του νησιού με υψόμετρο περίπου 130 μέτρα, μπορεί κανείς να αγναντέψει από ψηλά την ολοστρόγγυλη και καταπράσινη Ερείκουσα. Στα ανατολικά του νησιού βρίσκεται η πανέμορφη παραλία Μπραγκίνι με την χρυσαφένια και κατάφυτη αμμουδιά στην οποία μπορείτε να φτάσετε με τα πόδια ακολουθώντας τη διαδρομή μέσω των τοποθεσιών Πόρτο-Εκκλησιές-Αγία Τριάδα-Παλιοκαλύβα-Μπραγκίνι.