Η πρώτη ιστορία συνδεδεμένη με τη Μονή, δεν είναι άλλη από αυτή της αρχοντικής οικογένειας Καποδίστρια που έχτισε τη Μονή το 1696 μ.Χ. Τα δυο παιδιά του ευγενούς Βαρλαάμ Καποδίστρια είχαν πάει για ψάρεμα και βρέθηκαν σε μεγάλη θαλασσοταραχή, στην οποία κινδύνεψε η ζωή τους. Με δάκρια στα μάτια προσευχήθηκαν στη Παναγία και έπειτα υποσχέθηκαν πως θα έχτιζαν, με μέρος της περιουσίας τους, από μία εκκλησία ο καθένας τους, αφιερωμένη στην χάρη Της.

Έτσι και έγινε, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έχτισαν την εκκλησία της Παναγίας της Κυράς, χάρις την οποία συχνά αναφέρονται και στη περιοχή ως «Κυρά», στο εξωτερικό του Ιερού βήματος της οποίας υπάρχει η επιγραφή «Η ζωήν εκ ζωής προς ζωήν, ζωήν ημίν δώρησαι, ΙΧΝΣΤ (=1656)», ενώ κατά το 1700 έχτισαν και την Εκκλησία της Παναγίας «του Αρκουδίλα» όπως την ονομάζουν λόγω της τοποθεσίας της.

Στη Μονή της Κυράς των Αγγέλων, χτίστηκαν και γύρω κτήρια τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως αναρρωτήριο των ανθρώπων που είχαν προβληθεί από την πανώλη. Η έως τότε αδιάκοπή λειτουργία της Μονής έμελλε να διακοπεί, το διάστημα στο οποίο η Κέρκυρα βρισκόταν υπό Αγγλική Κατοχή. Οι κατακτητές διέταξαν να καεί μεγάλο μέρος αυτής, για την απολύμανση του χώρου, ενώ μέσα στις καταστροφές που υπέστησαν τα κτήρια, παλιά σημαντικά έγραφα της Ι. Μονής κάηκαν ολοσχερώς. Οι 20 μοναχοί που ζούσαν εκεί τότε, έθαψαν το πηγάδι βάθους 13ων μέτρων για να μη μολυνθεί, το οποίο μετέπειτα, όταν πέρασε ο κίνδυνος, το άνοιξαν πάλι οι κάτοικοι του χωριού.

Ο Άγιος Σπυρίδωνας όμως, δεν άφησε το νησί του να υποφέρει, με θαυματουργική επέμβαση Του σώθηκε η Κέρκυρα από τη πανώλη, τη θανατηφόρα αυτή λοιμική νόσο. Λίγες ημέρες πριν το Πάσχα του 1630 πολλοί ασθενείς έβλεπαν στον ύπνο τους τον Άγιο να τους ευλογεί και να τους χαρίζει υγεία. Οι νυχτερινοί φύλακες του Παλαιού Φρουρίου έβλεπαν ένα υπερκόσμιο φως να αιωρείται από το ναό του Αγίου Σπυρίδωνα. Έπειτα, τα κρούσματα ελαττώθηκαν έως ότου σταμάτησαν οριστικά την ημέρα των Βαΐων του 1630, η ημέρα των Βαΐων καθιερώθηκε έκτοτε ως η ημέρα εορτασμού του θαύματος του Πολιούχου του νησιού.

Πάραυτα πολλές περιοχές που είχαν φιλοξενήσει ασθενείς της πανώλης, όπως και η Μονή της Κυράς των Αγγέλων ερήμωσαν. Η φθορά των χρόνων εγκατάλειψης ήταν πλέον εμφανής, έως τη στιγμή που μια Κερκυραία μοναχή θα συνέδεε το όνομα της με την περιοχή, και θα «έδινε ζωή» στο μοναστήρι της Κυράς των Αγγέλων.

Η δεύτερη και πιο πρόσφατη ιστορία, λοιπόν, για την οποία είναι ιδιαίτερα γνωστό στο μοναστήρι της Κυράς στη νότια Κέρκυρα είναι αυτή της γερόντισσας Αναστασίας.
Ήταν το 1933, όταν η Αναστασία Βλάχου, με τη σκέψη, ότι πρέπει να αναστηλώσει την παρειλημμένη εκκλησία της Παναγίας της Κυράς, φεύγει από το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου Μελικίων Λευκίμμης όπου μόναζε και εγκαθίσταται στον ερειπωμένο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Κυράς Λευκίμμης. Μέσα σε δύο χρόνια, κατόρθωσε να ανοικοδομήσει και να επαναλειτουργήσει το ναό. Ύστερα από είκοσι χρόνια στα οποία ζούσε μόνη της, το 1955 η Μονή της Κυράς των Αγγέλων επανδρώνεται με άλλες 7 μοναχές.
Η γερόντισσα Αναστασία κοιμήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1979 μ.Χ. σε ηλικία 69 ετών, μνημονεύεται με αγάπη λόγω του σπουδαίου έργου της και της ασκητικής ζωής που ακολούθησε.

Το 1991 μ.Χ. η Μονή αναγνωρίσθηκε επισήμως με Προεδρικό Διάταγμα, ενώ ο εορτασμός της πραγματοποιείται κάθε χρόνο, στις 15 Αυγούστου, στην γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Το καμπαναριό με τις τρεις καμπάνες, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα Κερκυραϊκής αρχιτεκτονικής, εντός του ναού, υπάρχει η θαυματουργή εικόνα της Κυράς των Αγγέλων, ενώ εντυπωσιακές είναι και οι Αγιογραφίες του 17ου και 18ου αιώνα. Στο ισόγειο του ναού στεγάζεται το Αρχονταρίκι και άλλοι βοηθητικοί χώροι, ενώ στον όροφο υπάρχουν τα κελία των μοναχών και ο ξενώνας.

Πηγή

Η Μονή της «Κυράς των Αγγέλων» pemptousia.gr

Ἱερά Μονή Ὑπεραγίας Θεοτόκου Κυρᾶς τῶν Ἀγγέλων imcorfu.gr

Συνεργάτες
Συγγραφή Κειμένου: Μαρίλια Μακρή
Share this Post

Newsletter

Λάβετε πρώτοι τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις του mykerkyra.

Subscribe