Σιδάρι

Το Σιδάρι αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα τουριστικά θέρετρα του νησιού και αποτελεί σημείο αναφοράς για όλο το νησί. Όποιος επισκεφθεί την Κέρκυρα οπωσδήποτε θα επισκεφθεί και το Σιδάρι και συγκεκριμένα τις φημισμένες για τους γεωλογικούς σχηματισμούς παραλίες του.

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα χωριό με αξιοσημείωτες διαστάσεις που βρίσκεται περίπου 35 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του κέντρου του νησιού και απέναντι του διαφαίνονται στον ορίζοντα τα Διαπόντια νησιά, Ερείκουσα, Οθωνοί και Μαθράκι, με τα οποία υπάρχει τακτική συγκοινωνία και οργανώνονται εκδρομές με καραβάκια. Λεωφορεία πηγαινοέρχονται επίσης στις γειτονικές περιοχές του Αρίλλα και του Άγιου Στέφανου Αυλιωτών.

Ενώ μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ΄80 επρόκειτο απλά για μια όμορφη αλλά ερημική παραλία, τη δεκαετία του ’90 υπήρξε αλματώδης τουριστική ανάπτυξη και έκτοτε αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή και ζωντανά θέρετρα σε όλο το νησί προσφέροντας στον τουρίστα ποικίλες επιλογές πέραν του αξιοσημείωτου τοπίου. Οι τεράστιες εκτάσεις της περιοχής έχουν αξιοποιηθεί και μετατραπεί σε μεγάλα ξενοδοχεία και σε άνετα εστιατόρια και καφέ-μπαρ. Συγκεκριμένα, στον κεντρικό δρόμο της περιοχής υπάρχει πληθώρα καταστημάτων κάθε είδους, σούπερ μάρκετ, ΑΤΜ, και ταβέρνες και κλαμπ, με φαγητό και μουσική κάθε είδους.

Το Σιδάρι χαρακτηρίζεται από τις παραλίες του. Κυριαρχούν αμμώδεις παραλίες που χαρίζουν ένα συνδυασμό γαλαζοπράσινου και θολού κιτρινωπού χρώματος του νερού γύρω από την ακτή.

Η κύρια παραλία της περιοχής είναι δίπλα στο λιμανάκι, είναι μεγάλη και πολύ ρηχή, διαθέτει ξαπλώστρες και ομπρέλες προς ενοικίαση και προσφέρει ποικιλία θαλάσσιων σπορ.

Ακόμη μία παραλία που αξίζει να επισκεφτείτε είναι η Αποτρυπητή και είναι προσβάσιμη μέσω ενός στενού δρόμου που ξεκινάει από τα περίχωρα του θέρετρου.

Σιδάρι, πίσω στο χρόνο

Η αρχαιολογική θέση Canal d᾽Amour στο Σιδάρι ανακαλύφθηκε και ερευνήθηκε για πρώτη φορά κατά τη δεκαετία του 1960 από τον καθηγητή Αύγουστο Σορδίνα. Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας αναδείχθηκε σε αρχαιολογική θέση μείζονος σημασίας για την έρευνα της προϊστορίας όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά για τον ευρύτερο μεσογειακό χώρο. Αποτελεί μια από τις ελάχιστες θέσεις, η στρωματογραφική ακολουθία της οποίας περιλαμβάνει κατάλοιπα της μεσολιθικής περιόδου στην Ελλάδα, και παράλληλα μια από τις σημαντικότερες και σπάνιες ακόμη και σήμερα θέσεις της Αρχαιότερης Νεολιθικής στη δυτική ηπειρωτική και νησιωτική χώρα.

Σημαντικό στοιχείο της έρευνας αποτελεί ο εντοπισμός, στα όρια των στρωμάτων αυτών, δύο επιφανειών κατοίκησης με κατάλοιπα ανθρώπινης δραστηριότητας, κεραμική, λιθοτεχνία, μάζες πηλού, κατάλοιπα τροφών και ίχνη καύσης. Το ανώτατο στρώμα απέδωσε αρχαιολογικά ευρήματα με χαρακτηριστικά της εποχής του Χαλκού στην Κέρκυρα. Η μελέτη του υλικού από την ανασκαφή βρίσκεται υπό δημοσίευση και θα δώσει νέα ώθηση στη μελέτη αφ᾽ ενός του χαρακτήρα των παράκτιων θέσεων αυτής της περιόδου στο Ιόνιο και τον ευρύτερο χώρο της Αδριατικής, και αφ᾽ ετέρου του ζητήματος της διασποράς και του χαρακτήρα των μεσολιθικών και πρώιμων νεολιθικών εγκαταστάσεων στη λεκάνη της Μεσογείου.