Δασιά

Ο τουριστικός οικισμός της Δασιάς αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Κέρκυρας και εκτείνεται πάνω από την ομώνυμη παραλία με τα γαλανά ρηχά νερά. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12 χιλιομέτρων από το κέντρο ανάμεσα σε δύο επίσης τουριστικά χωριά της ανατολικής ακτής της Κέρκυρας, τα Γουβιά και τον Ύψο. Πρόκειται για μια ιδανική επιλογή για νέους αλλά και οικογένειες καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη και εξυπηρετεί κάθε ανάγκη από την διαμονή μέχρι και την διασκέδαση.

Έχει πολύ τακτική συγκοινωνία με την πόλη της Κέρκυρας, με λεωφορεία που ειδικά το καλοκαίρι περνούν ανά μισή ώρα πραγματοποιώντας δρομολόγια από το πρωί μέχρι το βράδυ. Σε περίπτωση που κάποιος θέλει να κινηθεί πιο αυτόνομα μπορεί να βρει πληθώρα επιλογών ενοικίασης οποιοδήποτε μέσου.

Η διαμονή και η εστίαση στη Δασιά

Διαθέτει μεγάλη ποικιλία τουριστικών καταλυμάτων όπως μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, ενοικιαζόμενα δωμάτια και κάμπινγκ.

Στο κέντρο της Δασιάς το οποίο βρίσκεται πάνω στον κεντρικό δρόμο, υπάρχουν κάθε είδους εμπορικά καταστήματα και ταβέρνες, εστιατόρια με κερκυραϊκή αλλά και διεθνή κουζίνα και σνακ μπαρ.

Η Δασιά φημίζεται επίσης και για τη νυχτερινή της διασκέδαση με πολλά μπαράκια πάνω στη θάλασσα ή μέσα στον οικισμό.

Δασιά, η παραλία

Η Δασιά διαθέτει μία από τις πιο μεγάλες και ζωντανές παραλίες του νησιού. Αποτελείται από άμμο και τα γαλανά νερά της είναι ρηχά και πολλές φορές πιο θερμά από τις περισσότερες παραλίες του νησιού. Υπάρχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες προς ενοικίαση σε όλο σχεδόν το μήκος της καθώς και πολλά εστιατόρια, σνακ μπαρ και καφέ – μπαρ εκ των οποίων πολλά είναι ανοιχτά και το βράδυ.

Τα παιδιά μπορούν να απολαύσουν τα παιχνίδια στην άμμο αλλά και να κολυμπήσουν με την ασφάλεια που παρέχει η ρηχή θάλασσα. Αλλά και οι μεγαλύτεροι και πιο αθλητικοί τύποι δεν μπορούν να βρουν ιδανικότερη παραλία για να απολαύσουν όποιο θαλάσσιο σπορ επιθυμούν, από θαλάσσιο σκι μέχρι parasailing.

Δασιά, τα αξιοθέατα

Τα παραδοσιακά χωριά κοντά στη Δασιά, όπως αυτό της Κάτω Κορακιάνας, αξίζουν μια επίσκεψη για το σεργιάνι στα στενά δρομάκια και τα παλιά αρχοντικά καθώς και για τον μεσαιωνικό πύργο του χωριού.

Στην περιοχή υπάρχει επίσης υποκατάστημα της Εθνικής Πινακοθήκης Κέρκυρας όπου λειτουργεί μόνιμη έκθεση που παρακολουθεί την εξέλιξη της νεοελληνικής ζωγραφικής από τα πρώτα μεταβυζαντινά χρόνια μέχρι τις σύγχρονες δημιουργίες της τελευταίας δεκαετίας. Ταυτόχρονα οργανώνονται περιοδικές εκθέσεις και εκδηλώσεις.

Το Club Medιteranee ή Club Med, ήταν ένα concept που καθιέρωσε στη διεθνή τουριστική αγορά μία γαλλική εταιρεία, ξεκινώντας δραστηριότητα το 1950 από τη Μαγιόρκα. Επιλέγοντας με συγκεκριμένα κριτήρια, κατασκεύαζε «χωριά» με χαρακτηριστικές λιτές ψάθινες καλύβες μέσα στο πράσινο και παρείχε στους επισκέπτες ένα γεμάτο πακέτο με αθλητικές δραστηριότητες, κρουαζιέρες, εκδηλώσεις, κουζίνα με μοναδικές γεύσεις για εκείνη την εποχή και άλλες πρωτοποριακές δραστηριότητες.

Με κριτήριο επιλογής, τα εξωτικά μέρη της Μεσογείου, η Club Med, επέλεξε την Κέρκυρα και συγκεκριμένα στην αριστερή πλευρά της παραλία της Δασιάς, χαρακτηρίζοντας το μέρος, ως ένα μικρό «παράδεισο».

Επρόκειτο ουσιαστικά για μια μία πρωτοποριακή φόρμουλα διακοπών βασισμένη στην υπαίθρια ζωή, τα αθλήματα, την αλλαγή σκηνικού, την συνάντηση, την ευχαρίστηση, στα πλαίσια μιας διαμονής “που θα εφαρμόζει μία ηδονιστική αντίληψη της αναψυχής έχοντας το παιχνίδι ως τελικό σκοπό” (Bertrand Réau).

Φτάνοντας στην περιοχή της Δασιάς στα δεξιά υπάρχει μια κατάφυτη περιοχή γνωστή ως το Κτήμα του Μέρλιν. Έχει ονομαστεί λοιπόν έτσι διότι ανήκε στην οικογένεια Μέρλιν της οποίας η ιστορία είναι πλούσια και ταυτισμένη με την Κέρκυρα.  Ο γιος και ένας εκ των κληρονόμων του Κάρολου Μέρλιν, ο Άγγλος Λόρδος Σίδνεϋ, είναι γεωπόνος και θέλει να αξιοποιήσει τις σπουδές του και τις ιδέες του. Γι΄ αυτό πουλά μία τεράστια έκταση στη Λαμία το 1918 και αναχωρεί για τα κτήματά του στην Κέρκυρα.

Στην έκταση που εκτείνεται μέχρι τη θάλασσα και χωρίζεται από μικρό ποτάμι, βρίσκεται το εγκαταλελειμμένο σπίτι του Μέρλιν. Το κτήμα έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην οικονομία της Κέρκυρας, αφού ήταν ο μοναδικός πορτοκαλεώνας για τις προαναφερόμενες ποικιλίες και έδωσε δουλειά σε πολλούς ντόπιους.

Αν όμως ο Μέρλιν δεν έφευγε από την Λαμία ίσως η ποικιλία Μέρλιν και το Κουμ-Κουάτ να ήταν προϊόντα Λαμίας και όχι Κέρκυρας.